مقایسه حس انسجام در مادران دارای کودکان سالم و مادران دارای کودکان مبتلا به بیماری‌های مزمن
نصرت عوض نژاد١، مریم روانی‌پور٢*، مسعود بحرینی٣، نیلوفر معتمد٤
١. کارشناس ارشد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
٢. دانشیار، گروه پرستاری، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و عفونی خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، ایران
٣. دانشیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، ایران.
٤. دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.
* نویسنده مسئول: بوشهر، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، دانشکده پرستاری و مامایی
Email: ravanipour@bpums.ac.ir
چکیده:
مقدمه: مشکلات ناشی از وجود کودک با بیماری مزمن در خانواده کیفیت زندگی افراد به ویژه مادر را به مخاطره می‌اندازد. ارتقاء حس انسجام و توانمندی مادران جهت سازگاری و مدیریت مشکلات کودکان و خانواده ضروری به نظر می‌رسد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی بر روی ٣٠٠ مادر در دو گروه ١٥٠ نفری مادران دارای کودکان سالم و مادران دارای کودک بیمار انجام گردید. نمونه‌گیری مادران دارای کودکان بیمار به صورت در دسترس و مادران دارای کودکان سالم به صورت تصادفی ساده بود. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایای حس انسجام آنتونوفسکی صورت گرفت. از روش‌های آمار توصیفی برای محاسبه فراوانی، میانگین، انحراف معیار و از آزمون‌های تحلیلی نظیر ضریب همبستگی پیرسون و من ویتنی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین گروه مادران با کودک سالم و بیمار تفاوت معناداری از نظر نمره کل حس انسجام و همچنین نمره حس انسجام در حیطه های درک، مدیریت و معناپذیری وجود داشت به طوری که مادران گروه سالم در تمامی موارد، امتیاز بالاتری داشتند (٠/٠٠٠١=P).
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برنامه جامع توانمندسازی که در برگیرنده فرآیند ارتقاء حس انسجام مادران باشد، اثر بیشتری در کاهش مشکلات سازگاری، مدیریتی و مراقبتی مادران دارای کودکان با بیماری مزمن و در مجموع ارتقاء سلامت افراد خانواده دارد.
واژگان کلیدی: حس انسجام، مادر، بیماری مزمن، کودکان سالم، کودکان بیمار، پرسشنامه آنتونوفسکی
ارجاع: عوض نژاد نصرت، روانی پور مریم، بحرینی مسعود، معتمد نیلوفر. مقایسه حس انسجام در مادران دارای کودکان سالم و مادران دارای کودکان مبتلا به بیماری‌های مزمن. مجله پژوهش‌های سلامت محور ١٣٩٥؛ 2(2): ١٩٦-١٨٣.
|
