رابطه استرس شغلی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی در کارکنان بهداشت محیط و حرفه‌ای شاغل در دانشگاه‌های علوم پزشکی البرز و جندی شاپور اهواز
امین ترابی‌پور۱، سیدمهدی امامیان فرد۲*، محمد ویسی شیخ رباط۲، مقصود جعفری‌نیا۳
۱. استادیار، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
۲. دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، ایران
۳. کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
* نویسنده مسئول: اهواز، بلوار گلستان، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، دانشکده بهداشت، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
تلفن: ۰۶۱۳۶۲۲۸۵۵۳ Email: mehdiemamyan@gmail.com
چکیده:
مقدمه: کارکنان بهداشت محیط و حرفه‌ای یکی از مهم‌ترین منابع نظام سلامت در بخش بهداشت می‌باشند. موضوعاتی مانند استرس شغلی و نارضایتی از شغل می‌توانند بر تعهد سازمانی پرسنل بهداشتی تأثیر نامطلوب داشته باشند. هدف این مطالعه بررسی رابطه استرس شغلی، رضایت شغلی و تعهد سازمانی در کارکنان بهداشت محیط و حرفه‌ای شاغل در دانشگاه‌های علوم پزشکی البرز و جندی شاپور اهواز بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه مقطعی بر روی ۲۳۸ نفر از کارکنان بهداشت حرفه‌ای و محیط انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، سه پرسشنامه سنجش استرس شغلی Osipow، تعهد سازمانی Allen و Meyers و رضایت شغلی Susan بودند. از آزمون‌های آماری تی تست، آنالیز واریانس دو طرفه و تحلیل رگرسیون خطی استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ وارد شدند.
یافته‌ها: اکثریت کارکنان مورد مطالعه در هر دو گروه شغلی بهداشت محیط (۷۵/۵%) و حرفه‌ای (۸۱/۵%) زن بودند. در بین ابعاد تعهد سازمانی، تعهد مستمر در کارکنان گروه شغلی بهداشت محیط (۶/۱۵ ± ۳۰/۱۹) و بهداشت حرفه‌ای (۷/۴۹ ± ۲۷/۵۵) بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. رضایت شغلی کارکنان مورد مطالعه با ابعاد سه‌گانه تعهد سازمانی رابطه معنادار قوی داشت (۰/۰۱>P).
بحث و نتیجه‌گیری: با آموزش مهارت مدیریت استرس و افزایش رضایت شغلی در این گروه‌های شغلی می‌توان نسبت به کاهش میزان استرس شغلی و رضایت بیشتر کارکنان اقدام نمود و زمینه را برای افزایش تعهد سازمانی آنان فراهم کرد.
