1. دانشجوی دکترا، کمیته تحقیقات دانشجویی، بیمارستان حضرت علی اصغر(ع)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2. دانشیار، مرکز تحقیقات منابع انسانی سلامت، گروه مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3. کارشناس ارشد، مدیریت بیمارستان حضرت علی اصغر(ع)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
* نویسنده مسئول: شیراز، خیابان قصرالدشت، حدفاصل سه راه فلسطین و چهارراه ملاصدرا، کوچه 29، ساختمان الماس
تلفن: 07132340778                          Email: alirezayusefi67@gmail.com   
    

چکیده:
مقدمه: اصل تنوع امروزه از اصول اساسی فرآیند مدیریت بحران در بیمارستان‌ها به شمار می‌رود. این فرآیند به دلیل پیچیدگی و تنوع نیازمند توجه جدی است. هدف این پژوهش بررسی ادراک مدیران از ابعاد تنوع در مدیریت بحران در بیمارستان‌های آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود.
 روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی در 10 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1396 انجام شد. 40 نفر از مدیران داخلی، اداری، مالی، حسابداری و پرستاری به روش سرشماری انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه ابعاد تنوع در مدیریت بحران جمع‌آوری و با آماره‌های توصیفی و آزمون‌های  همبستگی، t-test، ANOVA و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 23 تحلیل شدند. ‎‏
یافته­ ها: میانگین نمره ادراک مدیران از ابعاد تنوع در مدیریت بحران در مجموع ٣/٤٤ به دست آمد. بالاترین و پایین‌ترین میزان ادراک مدیران به ترتیب از بُعد «شمول و فراگیری برنامه» و «شناخت و مدیریت ریسک» با میانگین ٣/٧٥ و ٣/٢٩ بود. بین میانگین امتیاز بُعد «میزان اعتماد متقابل بین کارکنان و مدیران» و «سابقه کار» رابطه آماری معناداری وجود داشت ( P= ./.4 ) 
بحث و نتیجه‌گیری: ادراک مدیران از بُعد «شناخت و مدیریت ریسک» نسبت به سایر ابعاد در سطح پایین‌تری قرار داشت؛ لذا بایستی مدیران بیمارستان نسبت به استفاده از نتایج حاصل از ارزیابی ریسک حساسیت بیشتری به خرج داده و در برنامه‌ریزی‌های خود جهت مدیریت ریسک دارای نگرش سیستمی باشند.
 
واژگان کلیدی: ادراک، مدیریت بحران، بیمارستان آموزشی، مدیران بیمارستان‌ها
 
ارجاع: یوسفی علیرضا، کاوسی زهرا، نیک منش پرنیان.  بررسی ادراک مدیران از ابعاد تنوع در مدیریت بحران در بیمارستان‌های آموزشی شهر شیراز. مجله پژوهش­های سلامت محور 1396؛ 3(3): 236-227.